​  Η λέξη Aikido (合気道)στα Ιαπωνικά είναι σύνθετη και αποτελείται από τρεις συλλαβές/χαρακτήρες. Πρώτα ή συλλαβή ΑΙ (合), σημαίνει ένωση, ειρήνη και αρμονία. Η δεύτερη συλλαβή ΚΙ (気), σημαίνει ψυχή, πνεύμα, δύναμη της ζωής, ενέργεια, διάθεση. Η τρίτη συλλαβή ΝΤΟ (道), σημαίνει δρόμος, ατραπός και τρόπος (αυτή ή τρίτη συλλαβή συναντάται στο τέλος τού ονόματος και άλλων πολεμικών τεχνών όπως, ΤΖΟΥ-ΝΤΟ, ΚΑΡΑΤΕ-ΝΤΟ, ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ κλπ). Και οι τρεις χαρακτήρες μαζί σημαίνουν, σε ελεύθερη μετάφραση, "Να ζεις με βάση τη δύναμη της ειρήνης και της αρμονίας" . Από το όνομα καταλαβαίνουμε, ότι το AIKIDO είναι μία τέχνη με βαθιά πνευματικά ιδεώδη, και στόχους, και όχι ένας ακόμα άλλος τρόπος αυτοάμυνας.

Το αϊκίντο ιδρύθηκε από τον Μοριχέι Ουεσίμπα (1883-1969) ως αποτέλεσμα της μακρόχρονη εξάσκησής του σε πολλά διαφορετικά είδη παραδοσιακών πολεμικών τεχνών της εποχής του.

 Σκοπός του αϊκίντο δεν είναι η επικράτηση ή η νίκη επί του αντιπάλου αλλά η αληθινή νίκη, η οποία έρχεται με το να νικήσουμε τον εαυτό μας. Η προπόνηση σε φυσικό επίπεδο δεν έχει να κάνει με τον ανταγωνισμό, μιας και το αϊκίντο δεν έχει αγώνες, αλλά με την προσωπική ανάπτυξη και αυτοπραγμάτωση μέσω της πειθαρχείας των ασκήσεων. Βασικό στοιχείο της λειτουργίας του είναι είναι η πλήρης εναρμόνιση με την κίνηση του αντιπάλου επιτρέποντας στον αμυνόμενο το μέγιστο αποτέλεσμα με την μικρότερη χρήση δύναμης ή βίας. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εκμετάλευσης της ορμής του επιτιθέμενου, το σπάσιμο της ισορροπίας του σώματός του, με τελικό αποτέλεσμα την καθήλωση του στο έδαφος. Για όλα αυτά δεν απαιτείται μυική δύναμη αλλά συγκροτημένο πνεύμα, καθαρή αντίληψη και άμεση αντίδραση και χρονισμός καθώς και καλή γνώση του σώματος και της λειτουργίας του.

Από τα παραπάνω μπορούμε να αντιληφθούμε πως το aikido δεν είναι η “κλασική“ πολεμική τέχνη η οποία υπάρχει στο μυαλό κυρίως των δυτικών ανθρώπων και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.

Όπως είπε ο ιδρυτής σε κάποια από τις ομιλίες του: «Το aikido δεν μπορεί να εξαντληθεί σε λέξεις που γράφονται και μιλιούνται χωρίς παραπατήματα, σε μάταια λόγια. Μέσα από την εξάσκηση κατανοείται».